Tóbaksjárn og hrossabrestur 7.7.14

Einhverju sinni er ég átti samskipti við hjúkrunargeirann varð mér á að segja við vin minn um eina konuna sem sinnti um mig og mér þótti illa eiga þar heima að mér fyndist hún vera , - tóbaksjárn og hrossabrestur.  Þegar ég var svo minntur á þetta á dögunum lagði ég ljóð dagsins út af þessari óskemmtilegu reynslu minni. 

Og nú þykir mér söngurinn í forkólfum hjúkrunargeirans til varnar konunni sem drap einn sjúklinginn á spítala minna mig á það að ekki hefur hingað til mátt hrófla við óverkafæru fólki í sumum starfsstéttum þjóðarinnar og láta það sæta ábyrgð hvernig sem það hefur hagað sér og því skyldi það ekki mega breytast?

Ýmsir bjálfar ættu hvergi að vera

en á því mun þó nokkur fresturinn.

Tók hún á mig oft til þess að gera

tóbaksjárnið og hrossabresturinn.