Úr kvöldfréttunum 8.1.15

Það er ekki allt lof og prísar þótt svo undarlega virðist vera hjá flestum, sem heyrist í umræðunni um launasamninga læknastéttarinnar sem ég tel að megi vera kýrljóst þótt leynt eigi að fara að séu upp á fleiri tugi prósenta og hundruð þúsunda ofan á háu launin þeirra. Það má segja að þeim veiti ekkert af þessum launum en þá kemur spurningin á móti: Hvað þá með aðra sem hafa mörgum sinnum minna en læknar höfðu áður en þetta bættist við þá að auki?  

Gylfi Arnbjörnsson komst svo að orði í kvöldfréttunum á stöð 1 í kvöld og ekki annað að sjá en honum væri brugðið eða jafn vel í sjokki: ,,Það er ekkert þjóðfélag sem stendur af sér svona mismunun“!

Teygja sig loppur

Teygja sig loppur í tímarás,

taumlaus er græðgi og pot.

Tíðum er einum gefin glás

sem gerir svo marga þrot.

Nú hafa læknar samið 8.1.15

Litlar upplýsingar eru um launabætur til lækna, aðeins sagt í fréttum að launahækkun sé yfir 10% en það er allavega orðinn hlutur hvaða afleiðingar sem það kann svo að hafa í för með sér að hálaunamenn hafi þar enn eina ferðina fengið í sinn hlut mörgum sinnum meira en verkalýðurinn og annað láglaunafólk.

Mér fannst núna í kvöldfréttatímanum sem svo oft áður er Gylfi Arnbjörnsson ræðir um stöðu mála á vinnumarkaðinum að honum mæltist vel um ástandið en ég treysti honum ekki í sambandi við framhaldið.  Ég tel hann ekki nógu sterkan yfir höfðinu og að verði ekki breytingar til batnaðar á heiðarleika á ríkisstjórnarheimilinu og hjá ASÍ sé útlitið ískyggilega dökkt bæði fyrir land og lýð.

Bjarni Ben var ánægður í fréttunum með að tekist hefði að semja og sagðist taka ábyrgð á samningunum.  Mér finnst það skjóta ansi skökku við, það er ekki svo langt síðan hrunið blasti okkur sem hann ekki frekar en nokkur annar í stjórnsýslunni hefur fengist til að viðurkenna ábyrgð sína á.

Strigakjaftur 8.1.15

Stappar nú fæti strigakjaftur

stundarglaður þrátt fyrir daman.

Hann ætlar að sporðreisa þjóðinni aftur

og taka ábyrgð á öllu saman.

 

Fólk er yfirleitt gott í grunn

en glepst til verri hátta

og mörg svo sál í sinni þunn

að sér ei vel til átta.