Opið bréf til stjórnar Sparisjóðs Neskaupstaðar:

Efri-Skálateigi 2, 13.8.2013

 

Ég kæri til ykkar bankastjórann Vilhjálm G. Pálson og hvern þann annan er ábyrgð kann að bera á því langvarandi einelti sem ég hef orðið fyrir hjá bankanum.  Sé stjórnin samsek í því máli sem hér um ræðir þá vil ég kæra þá alla sem hlut að eiga á hærri staði í kerfinu.

 

Málavextir:

Ég skrifaði bankanum fyrir nokkrum árum og fór fram á að hann hætti öllum bréfasendingum til mín fyrir hönd sveitarfélagsins Fjarðabyggðar.

 

Þegar því var í engu sinnt skrifaði ég annað ítrekunarbréf og krafðist þess að það væri lagt fyrir æðstu stjórnendur bankans 

 

en allt kom fyrir ekki og í fleiri ár hefur bankinn skapraunað mér með áframhaldi á þessari ótrúlegu óvirðingu við mig og laggt mig í einelti sem ég væri skepna eða réttindalaust kvikindi.

 

Þar sem ég hef viðkvæma og brothætta sál og er illa geðveikur maður sem hef orðið fyrir miklu tilfinningatjóni af þessu framferði starfsmanna bankans og ef þið viljið bæta mér það í einhverju þá fer ég fram á að þið metið mér og greiðið mér ríflegar skaðabætur svo sem þið hafið framast vit og samvisku til og stöðvið þennan ljóta leik þegar í stað.

 

Ég kveð með ljóði úr messu gærdagsins sem var ort út af svipuðum óheiðarleik og af sömu rótum því sveitastjórnin í Fjarðabyggð hefur notað fjölda manns og að sjálfsagt borgað þeim ógrinni almannafjár fyrir að leggja mig í einelti og það er alveg víst að víða leynist þessi sami vandi að menn láti græðgi sína stjórna því að vera notaðir á þennan hátt, hvernig sem til þeirra er talað af þeim er fyrir því verða:

 

Innri rödd 12.8.13

Ágirndarknúin innri rödd

enga siði virðir neitt,

aldrei verður ágirnd södd,

alltaf háma vill hún feitt.

 

Einar Sigfússon