Barnapían sem ætlaði til Guðs

Þegar mamman kom heim úr saumaklúbbnum spurði hún Nonna litla hvort vel hefði ekki gengið hjá barnapíunni að passa þau systkinin.  Jú svaraði hann nema það að hún var nærri því farin til Guðs.

Hvernig þá í ósköpunum, Nonni minn, hvað kom eiginlega fyrir? Spurði mamman aftur óðamála.  Ja, sagði Nonni, hún lá bara á gólfinu og engdist sundur og saman og hrópaði þetta aftur og aftur:  Ó Guð!  Ó Guð!  Ég er að koma!  Ég er að koma!  Og ég er alveg viss um að hún hefði farið, hefði pabbi ekki legið ofan á henni og haldið henni niðri.

Lundarfar 30.1.15

Stirðlyndið tíðum stráir sæði,

stróka vill á svið.

Það er engin gæfa og gæði

glaðværðina við.