Minning um misyndismann 5.5.22

Olafur Landlæknir fallinn er nú frá,

faglega hann glæpaþráðinn spann.

Fyrir illvirki margir þann djöful dá

en Drottinn mun vart blessa hann.

 

Læknagrey sem leiðast í þann sið

lítil börn að brytja sem í spað,

Sækja vilja pláss við Drottins hlið

hví skyldi honum geta fallið það?

 

Mútum er beitt á bófana frækna,

bröndum og byssur ef með þarf

Guð sagði gróft var er þú lækna

leyddir í morð- og geldingastarf.

 

Leyfa honum deyja á sóttarsæng

- sýna tel ég einu sinni enn -

- að forfeður vorrar þjóðar-

voru þrældrepnir beiningamenn

 

Menn munu geta getið sér til

er ég fjalla um dauðan mann

sem á ser ei vörn til að tjalda,

hörmum mér matt hafi valda.

 

Niðurlagsorð:

Sá er hefur engum gefið grið

geta má sér lof er fer í dauða

og þeir er hafa á sama máta

sinnt störfum við hans hlið

sturlun nær af harmi, fela

sín augu sem að sáran gráta.

 

 

Skrifa ummæli

 

 

Deila