Dásmlegur sveitungi og jákvæður 19.3.22

 

Marga átti ég stórkostlega svetungana.

Hér skal segja lítillega frá viðskiptum

mínum við einn þeirra ásamt smá forsögu:

Í mínu ungdæmi gengu barnaskólabörnin

heilu vegalengdirnar fram og til baka

í barnaskólann eða voru í heimavist.

 

ER Jepparnir komu til sögunnar tóku þeir

við þar sem því var við komið.

Ég gekk inní það hlutferki sem aðrir er elstu

börn mín hófu skólagöngu en var bent á af

skólastjóra fjarlægrar sveitar að ríkið ætti að

skaffa skólaakstur fyrir börnin.

 

Þá hringdi ég í Fræðslustjóra og bað hann

að athuga málið. Hann sagði þetta miðast við

eins og hálfs kílómeters lámarks vegalengd.

Svo hringir hann og segist búinn að mæla

en ég reynist aðeins innan við lámarkið en

bóndinn á Ormstöðum Jón Þór Aðalsteinsson

vel yfir mörkunum og vilji hann biða um þetta

sé málið í höfn.

- Ég hringi í Jón Þór og reifaði

málið og bað hann leggja fram beiðnina. Hann

vældi bara eis og honum var lægið, eins og kvikindi og sagði:- Nei geskur minn ég hef bara gaman af að skreppa undan kuamjölfunum smá tíma til að aka börnum og fá mér kaffisopa hjá skólastjórahjónunum í leiðinni og skreppa svo eftir þeim seinni part

dagsins. - Es Mætti kannsklíkja þessu við

einn af þeim draumum mínum sem út í bláinn fló?