Genin spila rullurnar 24.6.22

 

Aumingja trúi ég yfirleitt

að atgerfi geta ei gert.

Af góðum ættum gerast

góð gen oftast sterk

 

Svo er bara happið hvers

hvaðan hann er sprottinn,

hvort að hann sé sterkur

eða reynist loppinn.

 

- Hún fékk lánaða hryssu

og gerði þá regin skyssu,

skila mér henni eigi aftur,

ætti geta séð hver kjaftur

dýpt hennar svínarínu í.

 

En Skrattinn bíður í ofvæni

eftir að hreppa sína leppa

og teljast við hvert svínarí

sé að nokkru að keppa.

 

Á glæpabrautinni glatt er

að keppa um

hver fái snúið á náungann

best

þá er auðvitað alltaf við-

búð

að farið sé fala af honum

hest.

 

Að hvað sjái sér vesælla

sögðu menn hér áður,

hvað skyldu hjúin annað

hafa viljað nota sér?

En það er svo með lánið

það kann að vera snúið

þótt stundarsakir dvelji

þá fljótan oft það fer.

 

Ég held að hjúin ættu nú

hryssunni minni að skila,

fyrir ófernaði finn ég vera

öðtuvísi ætlaðan þeim til

- Þá bréfi læt ég lokið

og ei er leittr við að skilja,

atyrða þvílíka auminga

og vesalings-ræfils grey!

- Sem geta sjálfsagt lítið

að vesaldómnum gert!

.